Interview Karin Schotte

Wie is Karin Schotte?

Ik ben geboren in Amsterdam in 1965 als oudste dochter in een gezin met uiteindelijk 5 meiden. Mijn vader is een zeer artistiek persoon. Hij kan waanzinnig tekenen en hield zich ook bezig met fotograferen. Ik denk dat daar mijn interesse al gewekt was. Zelf begon ik eigenlijk als foto bewerkster. Photoshop is daarbij mijn go to programma al 28 jaar. Omdat ik vaak foto’s mistte die ik wilde gebruiken in mijn afbeeldingen ben ik 6 jaar geleden overgestapt van een volautomatische camera (vakantiekiekjes apparaat) naar een DLSR camera en ben ik workshops en online opleidingen gaan volgen. Mijn assortiment aan camera’s, lenzen en toebehoren heeft zich nu aardig uitgebreid. Mijn laatste aanwinst de canon R en de RF24-105. Een aantal van mijn foto’s zijn te vinden op karinschottephotography.nl alsook op Facebook en Instagram onder de namen @karinschottephotography en karin_schotte Op gurushots, viewbug, adobe stock en shutterstock kun je me eveneens vinden.

Wanneer was je eerste UPR deelname en hoe heb je deze ervaren?

Mijn eerste UPR deelname zou Rotterdam geweest zijn in 2019. Omdat het erg slecht weer was heb ik mijn ticket om kunnen zetten naar de UPR in Parijs. Dit was dus mijn eerste UPR deelname. Mijn ervaring is redelijk positief. Zeer positief als we over de organisatie en mogelijkheid tot na bewerken praten, het op tijd van punt A naar punt B kunnen komen in een stad die je niet goed kent vond ik persoonlijk iets minder positief. Laten we het er op houden dat ik een hoop binnenkanten van een taxi heb gezien.

Wat is je leukste UPR moment?

Mijn leukste UPR moment was voor mij toch wel bij het passeren van twee heren aan een tafeltje die aan de koffie zaten en hun hond bij zich hadden. Mijn grootste probleem is vragen of ik een foto mag maken. Deze heren boden zelf de hond aan. Hij werd neergezet op een stoel en toegesproken hoe hij moest kijken. Alles in het Frans natuurlijk dus na verwoed lezen in mijn vertaal app… (mijn Frans is niet toereikend om een echt gesprek aan de knopen) ben ik een paar foto’s van de hond gaan maken. Deze foto was één van mijn inzendingen en tevens mijn favoriet.

Wat heeft UPR voor jou fotografie betekend?

UPR heeft ervoor gezorgd dat ik anders naar foto’s ben gaan kijken en het heeft absoluut mijn interesse voor Urban fotografie getriggerd. Urban is een richting die ik normaliter niet fotografeer wat waarschijnlijk ook wel duidelijk is geworden uit mijn foto’s maar wel iets waar ik me meer in wil gaan verdiepen. Tenslotte woon ik vlakbij een grote stad met prachtige mensen en gebouwen.

Waarom zouden fotografen mee moeten doen met UPR?

Ten eerste omdat je heel veel mede fotografen leert kennen en kunt leren van elkaar. Iedereen heeft zo zijn/haar eigen werkwijze. Ten tweede omdat je een stad met hele andere ogen gaat bekijken. Door de specifieke thema opdrachten die bij de UPR gegeven worden wordt je gedwongen na te denken over wat en hoe je iets op de foto gaat zetten. Je leert onder tijdsdruk fotograferen, ook niet onhandig om te kunnen.

Heb je tips voor "beginnende" UPR fotografen?

Ik kan maar één tip meegeven. Zorg dat je goede wandelschoenen aan hebt :D Grapje, geniet van de dag, de mensen, de stad en je hobby. Werk niet te geforceerd, denk uit het hokje. Durf te vragen. En niet geheel onbelangrijk, neem je tijd om je beste foto’s uit te zoeken, er is echt voldoende tijd om dit te doen. (ik ben zelf te gehaast bezig geweest)

Wat is je beste UPR foto en geef aan waarom?

Poeh dat is de moeilijkste vraag die er bij staat. Zoals al gezegd ben ik geen Urban fotografe. Normaliter fotografeer ik dieren, iets totaal anders dus :) De foto met de hond en de twee mannen als achtergrond decor. Waarom? Omdat zoals al vermeld deze foto mij werd aangedragen i.p.v. andersom en het voor mij duidelijk werd dat mensen vaak geen moeite hebben met fotografen zolang je maar in gesprek gaat. Nogmaals dat in gesprek gaan en vragen of je een foto mag maken is mijn grootste struikelblok als het om straat fotografie gaat. En natuurlijk omdat dieren fotografie meer mijn ding is als objecten of vreemde mensen. Wat me overigens niet tegenhoudt om het wel te kunnen. Deze heb ik ingezonden voor het thema Funny!? Wat ik het moeilijkste thema vond.